Arkhip Ivanovich Kuindzhi was een beroemde Russische kunstenaar, een van de beste meesters van landschapsschilderkunst.
De jeugd van de schilder was niet gemakkelijk, hij werd geboren in een arm gezin, zijn ouders stierven vroeg, hij moest al op jonge leeftijd werken, maar zelfs toen was hij geïnteresseerd in beeldende kunst.
In 1865 besloot de jongeman om te studeren aan de Academie van Beeldende Kunsten in St. Petersburg, in 1870 ontving hij de titel van “niet-klassere” kunstenaar.
Een grote invloed op het werk van de schilder had het werk van kunstenaars van de Wanderers.
De bloei van Kuindzhi's activiteit viel in de jaren 1870. Het was in deze periode dat hij zijn beste werken schreef. In ons artikel leest u er meer over de beroemdste schilderijen van A.I. Kuindzhi met originele foto's, titels en beschrijvingen.
10. Avond in Oekraïne
Het werk is gemaakt in 1878, maar is voltooid in 1901.
De toeschouwer ziet op het doek een boerderij, een witte Oekraïense hut onder de stralen van de ondergaande zuidelijke zon. Tijdens het schilderen gebruikte de schilder actief tinten frambozenkleur, wat het landschap stilte, speciale rust geeft.
Kunstcritici zijn van mening dat de belangrijkste de kracht van dit werk ligt in de poging van de meester om de geheimen en speciale verlichtingsdetails te begrijpen, om het spel van licht en schaduw over te brengen.
Sommige onderzoekers van de creativiteit van de kunstenaar merken op dat in dit werk het decoratieve karakter van de auteur zich het meest rijp en duidelijk manifesteerde.
9. Besneeuwde bergtoppen
Dit werk van de kunstenaar bevindt zich in het Chuvash State Art Museum in de stad Cheboksary.
Onderzoekers van Kuindzhi zeiden dat vaak de schilder was in staat om elk landschap een gevoel van schoonheid en een buitengewone wereld te gevenwerd dit vermogen weerspiegeld in zijn werk "Snow Peaks".
Het beeld wijkt af van het werk van de Wanderers, doordat de auteur alle intenties om te verkennen achter zich laat, verandert hij het in een eenvoudig verlangen om van de uitzichten te genieten.
In dit werk wordt de natuur door de kunstenaar geïnterpreteerd als onderdeel van de kosmische krachten die schoonheid en grootsheid brengen.
8. Maanverlichte nacht op de Dnjepr
Het werk is gemaakt in 1880 en tentoongesteld in St. Petersburg.
Interessant feit: de kunstenaar twijfelde aan zijn succes, dus nodigde hij uit om kennis te maken met de onvoltooide versie van het werk om de reactie van mensen te zien, het beeld werd gezien door Mendelejev, Kramskoy en Turgenev.
Het doek "Moonlit Night on the Dnieper" was een ongelooflijk succes bij het publiek, de schilder maakte er twee exemplaren van.
De foto verbaasde het publiek met de ongelooflijke zilverachtige glans van de maan. Velen begonnen de auteur te vragen welke verf hij gebruikte om het te schrijven, omdat ze niet geloofden dat dergelijke kleuren en licht met gewone materialen kunnen worden overgedragen.
7. Nacht
Het schilderij is geschilderd in de laatste jaren van het leven van de schilder van 1905 tot 1908, veel kunstcritici menen dat het onvoltooid bleef.
De toeschouwer ziet op het doek een rivier verlicht door de maan en wegrennen in de verte, waar paarden grazen. Dat zeggen kunsthistorici dit kunstwerk van Kuindzhi wordt gezien als zijn wil.
Op dit doek slaagde de meester erin het mysterie van de dageraad vast te leggen in de uitgestrekte steppen, aan de oevers van een brede kalme rivier, waar paarden in stilte grazen, wachtend op de zonsopgang.
6. Herfst ontdooien
Het schilderij is gemaakt in 1872.
Interessant feit: een paar jaar later schilderde de schilder een aantal schilderijen die waren gewijd aan slecht weer, waaronder het vermelden waard:
- The Forgotten Village (1874);
- "De Chumatsky-snelweg in Mariupol" (1875).
Het late schilderij van de schilder 'Autumn. Fog "dient als een soort weerspiegeling van het doek" Autumn Thaw ". De plaats waar het werk is geschreven is onbekend.
Tijdens de jaren van zijn oprichting sloot de auteur zich aan bij de samenleving van Wanderers, daarom werd het schilderij in het algemeen geschilderd volgens de principes die ze bij het schilderen gebruikten.
Kunstcritici noemen het landschapsgenre, hij was het die Kuindzhi de titel van een klassenartiest bezorgde.
Het stelt een door paarden getrokken kar voor die probeert een door de regen gewassen weg te overwinnen, een eenzame boom, mensen, en in de verte zie je een nederzetting.
Door een landschap te tekenen, gebruikte de auteur grijze koude tinten om het gevoel van herfstweer zo realistisch mogelijk over te brengen.
5. Berkbosje
Het schilderij is gemaakt in 1879 en is nog steeds een van de beroemdste werken van de schilder. Het doek is geschreven in de stijl van een romantisch landschap.
Zoals in veel van zijn andere werken, bereikt de meester een bijzonder effect met ongebruikelijke combinaties van kleur en licht, wordt het beeld doordrongen door het contrast van de zon en schaduw.
De toeschouwer ziet de toppen van berken niet, alleen hun stammen en enkele takken zijn afgebeeld op het doek, in het midden van de afbeelding schilderde de auteur een langzaam stromende beek.
Dankzij dit werk verwierf Kuindzhi bekendheid, collega's in de werkplaats konden het waarderen, ze zeiden dat hij vrij met kleur kon werken in de geest van impressionisten en post-impressionisten, de schilder heette zelfs de "Russische Monet".
Interessant feit: Voorwaarde voor het schilderij was de studie uit 1878 "Dennenbos met een rivier", de kunstenaar nam zijn idee over van Shishkin. Maar het canvas "Birch Grove" verschilt aanzienlijk van Shishkin's werken, daarin slaagde de kunstenaar erin de diepte van de ruimte te tonen, de kronen van bomen samen te vatten, het luchtvlak uit te breiden, een heldere en vreugdevolle sfeer van de natuur over te brengen.
4. Regenboog
Het canvas wordt door kunstcritici een meesterwerk genoemd van het late werk van de kunstenaar, het is geschreven van 1900 tot 1905.
Kuindzhi wendde zich in zijn werken meer dan eens tot een uniek natuurverschijnsel - de regenboog. Deze foto toont ook een regenboog na hevige regen.
De kleuren op het canvas worden daarom correct overgebracht de toeschouwer die naar hem kijkt, voelt de lichtheid van de wind na regen, de geur van natte aarde.
Een heldere en stralende regenboog aan de hemel is een symbool van hoop en geloof in het beste. Het werk is geschreven in felle lichte kleuren, wat een gevoel van vreugde en genot creëert.
3. Ladogameer
Het werk is gemaakt in 1873 na een reis naar het eiland Valaam.
Als referentie: het doek maakt deel uit van een trilogie van schilderijen over de noordelijke natuur, deze serie bevat ook de werken van de kunstenaar "Op het eiland Valaam" en "Noord".
De schilder hield van de ernst van de Russische noordelijke natuur, kliffen, struikgewas van bossen, schoon en helder water van meren.
Op het schilderij 'Ladogameer' kan de kijker de oever van het meer zien, bezaaid met zand en stenen, die als een traan in water schoon en transparant worden. Ook op het canvas staat een boot met vissers, in de verte zie je het zeil van een andere boot, de horizon is laag, het grootste deel van het beeld wordt ingenomen door de lucht met dikke donkere wolken.
2. Darial-kloof. Maanlicht nacht
Het canvas is gemaakt gedurende vijf jaar, van 1890 tot 1895. Het toont een kloof genaamd Daryal, gelegen aan de rivier de Terek, ten oosten van de berg Kazbek. Een rivier stroomt langs de bodem van de kloof, de rotsen eromheen gaan omhoog.
Bij het schrijven van het canvas gebruikte de schilder contrasterende, heldere lijnen die visueel een volume van licht en schaduw creëren.
Met behulp van deze techniek is de auteur van het werk erin geslaagd de koelte van de nachtelijke lucht van de kloof over te brengen, om een sfeer van stilte en vrede te creëren.
Op de foto zijn twee heldere plekken zichtbaar, dit is de maan en zijn weerspiegeling in het stille water van de rivier. Ze verstoren de kalmte van het beeld niet, integendeel, balanceren de stilte.
1. Na de regen
Het schilderij is geschilderd in 1879. Het stelt een boerderij in de steppe voor, waarvan de huizen na hevige regen worden verlicht door de zonnestralen. Wolken worden nog steeds zwart op de achtergrond, maar de zon verlicht al het felgroene gras op de voorgrond van het kunstwerk.
Kunstcritici geloven dat het schilderij lijkt qua stijl op de romantische doeken van de auteur. Het perceel geeft de stormachtige natuur weer na een onweersbui. Het landschap heeft een verhoogde psychologisering, speelt een speciale emotionele rol.
Het borsteltje van de meester slaagde erin de snelheid van de wolken over te brengen, de rijkdom van het groen van de weide. De kunstenaar probeert zelf niet zijn eigen perceptie van een onweersbui te tonen, hij wil het alleen in een echte staat vastleggen.