Iedereen wilde toch minstens één keer terug naar de oudheid om te zien hoe onze voorouders leefden, maar slechts weinigen zouden daar willen blijven. In die tijd was de wereld vol wreedheid en harde levensprincipes, die alle bewoners zwaar op de schouders droegen, als ze maar niet rijk waren.
Het was vooral moeilijk om in het oude China te wonen, waar alleen rijke mannen uit invloedrijke families een bevoorrechte positie hadden. Voor de rest hadden ze al van kinds af aan een niet benijdenswaardig lot. Historici merken op dat de Chinese beschaving een van de meest interessante en rijkste is, maar ontkent ook niet dat het gewone overleven in die tijd verwant was aan een prestatie.
1
Zonen respecteren
Een van de belangrijkste, zo niet de belangrijkste filosoof van het oude China was Confucius, die zijn fundamentele leer op kinderlijke vroomheid bouwde. Deze leer is in China al jaren dogma geworden. Vader bekleedde de bovenste lijn in de familiehiërarchie en liet zijn moeder de rol van dienaar achter, die in alle opzichten verplicht was om het hoofd van het gezin te gehoorzamen. Haar taken omvatten ook de geboorte van een zoon, die automatisch het hoofd werd en de moeder regeerde als de vader stierf. De ernst van de leer was gelegen in het betreurenswaardige lot van de vrouw, dat de man legaal kon verlaten als ze hem geen zoon kon geven.
Ik vraag me af hoe de meisjes die op onze lijst van de mooiste Chinese vrouwen ter wereld staan zich hiermee verhouden. Hoeveel zijn ze toegewijd aan tradities, omdat velen van hen gedwongen zijn zich bloot te geven aan miljoenen mensen?
Bovendien verwierpen de leringen van Confucius de mogelijkheid om mensen hoger op de klassenladder te brengen. Elke 'kaste' vervulde zijn plichten strikt en claimde geen hogere plaats. Vader kon zijn nakomelingen vrijelijk minachten, terwijl ze hem met alle respect moesten behandelen. Zoals Confucius leerde, moet de vader bevelen geven en het kind moet ze opvolgen, zonder op de omstandigheden te letten. Onvoorwaardelijke gehoorzaamheid werd ook gesuggereerd met betrekking tot de keizer, de voormalige vader van de hele natie, en zelfs ogen zouden moeten worden gericht op gevallen van incompetentie of corruptie in sommige heersende dynastieën.
2
Toelating tot onderwijs
Met kinderlijke vroomheid is alles duidelijk, maar hoe zorg je ervoor dat mensen zonder twijfel de hogere lagen van de samenleving gehoorzamen? Alles is eenvoudig - ze moeten geen onderwijs krijgen, waardoor ze gedwongen worden hun hele leven in armoede en onwetendheid over de werkelijke situatie in het land door te brengen. In het oude China konden alleen de kinderen van de meest invloedrijke en rijke edelen onderwijs krijgen. Daarna mochten ze moeilijke examens afleggen, wat hen het recht gaf belangrijke posten te bekleden of politici te worden.
Om de cirkel te sluiten, is het vermeldenswaard dat de scholen voornamelijk de geschriften van Confucius onderwezen en het schoolcurriculum op smaak brachten met kalligrafielessen. Zelfs als je niet het recht had om te studeren, moest je de 5 belangrijkste punten van Confucius, deugden genoemd, uit je hoofd kennen. Elke Chinees kon op straat worden tegengehouden en een overeenkomstige vraag stellen. Een openbaar programma voor de intellectuele ontwikkeling van de bevolking begon pas 200 jaar voor Christus, met de toetreding tot de troon van de Han-dynastie. De keizer besloot scholen voor iedereen te openen.
Sociale activiteit in de gelederen van gewone mensen begon door het dak te gaan, omdat iedereen het laatste punt van onderwijs wilde bereiken - het recht om examens af te leggen voor toelating tot de overheidsdienst. Zo konden ze niet door afkomst, maar door talent naar het hoogste niveau van de samenleving klimmen, waardoor ze zichzelf konden redden van de noodzaak van zware fysieke arbeid. Onnodig te zeggen dat de autoriteiten al het mogelijke hebben gedaan om een minimum aan wortelloze Chinezen de beloofde voordelen toe te staan. De opleiding duurde minimaal 10 of zelfs 20 jaar, waarna de tentamentijd kwam. Het was noodzakelijk om naar hem toe te komen met een emmer voor het toilet, eten en briefpapier. Elk onderwerp werd in een aparte ruimte afgesloten, zodat hij niet drie dagen kon vertrekken.
Het niveau van de examens begon bij de provinciale en eindigde bij de keizerlijke, die persoonlijk werd bijgewoond door het hoofd van het rijk. De kans op een succesvol resultaat was vreselijk klein, soms is een positief resultaat slechts één op de drieduizend studenten. Deze mensen waren wonderkinderen en hun lot werd gezongen door volgende generaties van oude Chinezen en wordt nog steeds bestudeerd. Als u denkt dat u zonder problemen de juiste antwoorden op verschillende vragen zou opschrijven, willen we uw ijver onmiddellijk koelen met straf voor wangedrag. De zwendel was strafbaar met de dood!
3
Beroepskeuzes
De meeste mensen in het oude China werden geboren en brachten hun hele leven door in de vervallen hutjes van arme dorpen. Op dergelijke plaatsen was er maar één baan - in de velden. Bijna niemand had meer mogen verwachten, bijna alle vrouwen, mannen en kinderen werkten elke dag hard om rijst te verbouwen. Deze cultuur werd voornamelijk in het zuiden van het land verbouwd, aangezien in het noordelijke deel hier gierst en tarwe hoog in het vaandel stonden.
We raden je ten zeerste aan om te genieten van prachtige foto's van de mooiste rijstvelden waarover we schreven op onze site most-beauty.ru.
Alle rijke Chinezen waren gevestigd in grote steden, die ten koste gingen van de arbeid van de armen, die de meerderheid van de bevolking vormden. Het leven in de dorpen was zo moeilijk dat veel families gedwongen werden hun dochters aan de rijken te verkopen, die ze tot slaven maakten. Het hele sociale systeem moest het grootste deel van het luxueuze leven van een minderheid in stand houden. Naast slavenarbeid in de velden werden de armen gedwongen de feodale heren te dienen, die hen tot slaven konden maken, eunuchen konden maken en hen dwongen elke wens gretig te vervullen.
Lange nagels werden beschouwd als een teken van hoge status, wat betekent dat er geen fysieke arbeid nodig was. De boeren konden zo'n luxe niet betalen, hun benen werden zorgvuldig getrimd en 'goed verzorgd' door werk in de velden.
4
Liefde en huwelijk
Confucius liet zijn leer over tabak en huwelijk tussen klassen achter. In China waren gemengde huwelijken niet alleen slechte manieren, ze waren ook illegaal. Het huwelijk werd geregeld door ouders met behulp van professionele koppelaars. Voor mannen was de norm om te trouwen op 30-jarige leeftijd, terwijl de meisjes trouwden toen ze de helft van de leeftijd hadden. Het was natuurlijk een trauma voor een tiener om zijn ouderlijk huis te verlaten, wetende dat zij en haar vader haar misschien heel lang niet zouden kunnen zien. Een belangrijke nuance: de bruid en bruidegom zagen elkaar voor het eerst alleen op de bruiloft!
Nadat ze naar haar man was verhuisd, werd de bruid de dienaar van zijn moeder en gehoorzaamde ze aan al haar grillen. Ondanks alle vernedering konden de meisjes de bruiloft niet weigeren, omdat ze zonder een legitieme 'meester' - een vicieuze cirkel - alle respect zouden hebben verloren. De vrouw en kinderen werden beschouwd als eigendom van het hoofd van het gezin, gelijk aan eigendom. Als de man veel geld had, kon hij zijn vrouw vrijelijk bedriegen.
5
Eetpatroon
De Chinese rijken die in steden woonden, aten behoorlijk gevarieerd. Naast traditionele rijst konden ze zich groenten en vlees veroorloven, bijvoorbeeld berenvlees of varkensvlees. Ze aten ook hondenvlees, haaienvinnen en andere 'lekkernijen'. Het hoofddieet van de rijke Chinezen bestond echter uit rijst en vis, soms verdund met gevogelte. Hoewel kippen, eenden, fazanten en andere vogels aan tafel werden geserveerd, werd het vaak gevuld met vegetarische gerechten. Ook gaven enkele ambtenaren (die de test konden doorstaan) zich over aan soepen, eieren van gevogelte, haaienvinnen en wijn.
De armen konden alleen maar van zo'n diversiteit dromen. Behalve noedels en rijst zagen ze bijna niets. Je kon alleen maar dromen van vis of vlees. Dat is de reden waarom de hongerepidemieën China overspoelden tijdens de jaren van mislukte oogsten.
6
Overtuigingen, entertainment en ontspanning
Chinese vrijetijdsbesteding was onlosmakelijk verbonden met tradities en Chinese cultuur. Jongeren gaven de voorkeur aan buitenactiviteiten, dammen, een soort modern voetbal, mahjong en ook boogschieten. Bovendien was de leer van Lao Tzu, een van de grondleggers van het taoïsme, die de confrontatie met het confucianisme aanging, populair bij het gewone volk. Het impliceerde de verering van voorouders, die in elk gezin werden vereerd.
Ook door de oude Chinezen hoog in aanzien stond de godheid Zao Sheen - de beschermer van de haard. In elk huis stond een eigenaardig papierpictogram van Zao Shen. Er werd aangenomen dat hij elke maand het huis verliet om verslag uit te brengen over hun leven in de hemel. Toen de deadline voor 'rapportage' naderde, hielpen de Chinezen Zao Shen naar de hemel te gaan, waarbij hij zijn imago verbrandde en veel vuurwerk de lucht in wierp. Voor een goed rapport waren de lippen op het pictogram op het pictogram besmeurd met honing. Toen de verdediger van het huis afwezig was, deden de Chinezen niets verwerpelijks om geen boze geesten aan te trekken.
Ook in het oude China waren verschillende festivals populair waarbij alle pyrotechnische voorraden werden vernietigd en de bevolking enorme modellen van draken maakte.
7
Gezondheidszorg systeem
Medicijnen waren alleen beschikbaar voor de rijken, hoewel het weinig nut had. Er waren in die tijd geen professionele artsen, omdat het ontstaan van de ziekte vanuit filosofisch of religieus oogpunt werd verklaard. Volgens de Chinese 'dokters' kon iemand vanwege de kou niet verkouden worden, de boosdoeners waren geesten of boze geesten. De rol van artsen werd uitgeprobeerd door charlatans of priesters die niet veel van de eerste verschilden. Als hun 'behandeling', bestaande uit exorcismesessies, niet hielp, werden mensen behandeld met folkremedies. Dit heeft geleid tot een toename van de populariteit van acupunctuur- en kruidenafkookbehandelingen.
8
Slavernij
De harde waarheid van het leven in het oude China was dat het grootste deel van de bevolking in slavernij verkeerde. Vanwege de leer van het klassensysteem zijn de meeste mensen al geboren als slaven. Van alle Chinezen die gezondheid in het veld doden, was slechts een klein deel gratis. Het leven van een slaaf was volledig van zijn mandarijn (heer), die hem tot krijgsgevangenen maakte of tot gevangenisstraf veroordeelde. Als huisbedienden werden kinderen geselecteerd die in eunuchen werden veranderd. Voor een minimum aan wangedrag, zoals verschijnen in een huis zonder een uitnodiging of een klop, werd de dienaar met de dood gestraft.
Met de dood van de slaveneigenaar kwam er geen verlichting, integendeel, een verschrikkelijk lot wachtte zijn slaven - iedereen werd levend begraven, zodat hij hen bevelen kon geven in het hiernamaals. Bovendien werden duizenden slaven gekozen voor intimidatie - hun hoofd werd afgesneden zodat anderen niet eens aan een opstand zouden denken.
De eerste goede daad van de keizer uit de Zhou-dynastie, die in 1046 voor Christus begon te regeren, was de afschaffing van de traditie van het doden van slaven na de dood van de eigenaar. De officiële afschaffing van de slavernij vond plaats in de tweede helft van de 14e eeuw tijdens de Ming-dynastie. Desalniettemin bestond slavernij in sommige gebieden tot het midden van de 20e eeuw!
9
Voetverband
Miniatuur vrouwelijke voeten werden in het oude Chinees beschouwd als het eerste teken van schoonheid en aantrekkelijkheid. De mode van beenverband komt voort uit de toetreding tot de troon van de Tang-dynastie. 'Gouden lotussen', en zo werd het genoemd, begonnen ze vanaf hun kindertijd, toen de meisjes de leeftijd van vier jaar bereikten. Hun voeten waren strak omwikkeld met verband zodat hun vingers onder de voet krulden, van vorm veranderden en stopten met groeien.
Onnodig te zeggen hoe pijnlijk het was - de rest van hun leven liepen vrouwen met gebroken vingers op miniatuurpootjes, terwijl niemand hen bevrijdde van het gedoe van het huis en de manifestatie van pesten door haar man. Als een meisje gedwongen werd haar benen te spreiden, kon ze gemakkelijk worden geslagen. De mode voor de "gouden lotussen" duurde 10 eeuwen, totdat deze praktijk in 1912 werd geannuleerd.
U kunt meer leren over dit ritueel in ons artikel, dat volledig is gewijd aan de traditie van beenverbanden.
10
Opgroeien
Weinig inwoners van het oude China bereikten de meerderjarigheid. Dit gold vooral voor meisjes, omdat ze veel minder werden gewaardeerd dan de mannelijke bevolking. In die tijd was het gebruikelijk om een pasgeboren baby te verdrinken of simpelweg in de put te gooien. Ook was de hoge sterfte op jonge leeftijd te wijten aan een gebrek aan medicijnen, slavernij, moeilijke arbeidsomstandigheden, honger en armoede.
Maar toen jongens of meisjes de volwassen leeftijd bereikten, wachtte hen een prachtige ceremonie van inwijding in de volwassenheid. In de regel leidde de vader de ceremonie, nadat hij zijn kind had geadviseerd voordat een nieuw hoofdstuk werd geopend. De jongens ondergingen het 'ritme van maaien en het hoofd bedekken' op 20-jarige leeftijd, en de meisjes werden op 15-jarige leeftijd volwassen, na het ritueel van 'het vastzetten van het haar'.