De lange geschiedenis van de mensheid is rijk aan vreemde en mysterieuze gebeurtenissen.
En op veel plaatsen op onze planeet tot op de dag van vandaag vinden ze zo ongebruikelijke objecten en structuren dat ze zelfs zeer eerbiedwaardige wetenschappers in verwarring brengen.
Sommigen van hen blijken uiteindelijk hoaxes te zijn, maar een behoorlijk groot aantal van deze artefacten is echt.
Wetenschappers moeten hun hoofd breken (en tonnen historische documenten omdraaien) om erachter te komen wat het uiteindelijk is, en hoe, en waarom het is gemaakt.
En hier heb je slechts 10 van deze echt bestaande artefacten:
10. De Rattenkoning
In verschillende musea over de hele wereld zijn er heel vreemde tentoonstellingen - de zogenaamde "rattenkoningen": verschillende ratten die zijn versmolten of in een knoop zijn vastgebonden.
In feite zijn er niet zo veel gevallen van het vinden van zulke "rattenkoningen" - van 35 tot 50. In de "bundels" zijn er 6-7 tot 32 individuen (het grootste "nest" van 32 ratten werd gevonden in een open haard in een oude molen in de stad Buchheim, Duitsland, in 1828).
Het meest interessante is dat niemand de 'rattenkoningen' ooit levend heeft gezien (er is geen enkel schriftelijk bewijs van), ze worden altijd dood aangetroffen en meestal gemummificeerd. En hoewel dit fenomeen al sinds het midden van de zestiende eeuw bekend is, is het nog steeds niet opgehelderd hoe blijkt dat ratten verstrikt raken in een vreselijk levend stuk.
9. "Reptielen" uit Ubeid (Irak)
In 1918-1919, in Mesopotamië, of beter gezegd, op het grondgebied van het moderne Irak, ontdekten archeologen, die de heuvel Tell el Ubeid opgraven, een interessante oude cultuur die voorafging aan de Sumerische en bestond van ongeveer VI tot IV millennium voor Christus. Ze heette Ubeid.
Naast de massa andere artefacten werden daar beeldjes van wezens ontdekt, in principe vergelijkbaar met mensen, maar erg vreemd van uiterlijk.
Deze keramische "humanoïden" hadden ten eerste brede schouders (versierd met enkele knolachtige gezwellen die op enorme wratten lijken) en smalle heupen, en ten tweede bleken hun gezichten te zijn als de gezichten van hagedissen - langwerpig, met een brede mond en sterk gezette ogen .
Waar deze "reptielen" vandaan kwamen en wie ze zijn (zijn ze de goden van Ubeid?) Is nog onduidelijk.
8. "Heksenflessen" (Europa en de VS)
Onlangs vroegen archeologen en historici van de Universiteit van Hertfordshire (Groot-Brittannië) de lokale bevolking om de zogenaamde 'heksenflessen' die in oude huizen te vinden waren, aan hen over te dragen.
Het is een feit dat deze interessante artefacten vaak onbewust op een stortplaats worden gegooid. Ze worden meestal gevonden in de afgelegen hoeken van huizen die in de 16e-17e eeuw zijn gebouwd: in de vuurplaatsen, in de ondergrond, in een verre hoek of in de tuin (en in 2014 vonden ze een van deze kleiflessen van ongeveer 15 cm hoog, op de plaats van een langdurige strijd in Nottinghamshire).
Volgens wetenschappers waren deze keramische vaten ontworpen om te beschermen tegen duistere krachten (met andere woorden tegen heksen). Ze bevatten fragmenten van naalden en spelden, nagels en knipsels van nagels, haar en zelfs de resten van urine. Blijkbaar zouden deze dingen, volgens middeleeuws Engels, hen beschermen tegen de betovering van de heks. Tot nu toe zijn er ongeveer 200 van dergelijke 'heksenflessen' gevonden.
7. Big Zayatsky-labyrint (Rusland)
En deze oude artefacten bevinden zich op onze Russische Solovetsky-eilanden (in de regio Arkhangelsk).
In totaal werden hier 35 labyrinten ontdekt, gemaakt in het Neolithicum (3000 jaar voor Christus).
Een aanzienlijk deel van hen bevindt zich op het Big Zayatsky-eiland, op een lage Signal Mountain.
14 constructies met een diameter van 6 tot 25 meter (in de vorm van een enkele of dubbele spiraal) bestaan uit kleine rotsblokken van 30 tot 40 cm hoog.
(Trouwens, naast de labyrinten, hier, op Solovki, zijn er ongeveer 850 verschillende stenen objecten: van terpen en wallen tot zonnesymbolen).
Ze zijn al lang bekend, maar wetenschappers debatteren nog steeds over hun doel. De meest voorkomende versie: labyrinten zijn de grens tussen de wereld van de levenden en de wereld van de doden (en de toegang tot de 'onderwereld').
6. Fulachtai Fia (Ierland)
In heel Ierland en gedeeltelijk in Groot-Brittannië zijn momenteel ongeveer 6000 vreemde hoefijzervormige terpen ontdekt, bestaande uit land en stenen.
In het midden van dit “hoefijzer” staat meestal een rechthoekige goot (ongeveer 1 m breed, 2 m lang en 0,5 m diep) gevuld met water.
De Ieren noemen deze zeer obscure gebouwen Fulachtai Fia (in een gratis vertaling zal het zoiets zijn als een "wilde braadpan" of "pit for cooking").
Welnu, de Britten noemen ze gewoon "verbrande heuvels", omdat ze in het "hoefijzer" meestal sporen vinden van een groot en lang brandend vuur of haard.
Trouwens, in de buurt van Fulachtai Fia is er altijd een bron van water en brandstof (bijvoorbeeld bos).
Voor welk doel deze putten eigenlijk werden gebruikt, weet niemand vandaag. Er zijn verschillende hoofdversies (maar ze zijn het allemaal over één ding eens - ze verwarmden water in de goot met behulp van hete stenen): 1) het was een soort oude 'wasserijen' waarin kleding werd gestoomd, 2) het zijn grote troggen voor het koken van veel vlees, 3) gewone badkuipen om te baden (met warm water), 4) dit zijn tanks voor het verven van stoffen en leer, of 5) dit zijn containers voor het maken van bier (in 2007 voerden twee archeologen uit Galway zelfs een experiment uit, waarbij ze met succes licht bier lassen in Fulachtai Fia) .
5. Romeinse dodecaëders
Bijna in heel Europa, in gebieden die ooit onder de invloedssfeer van het Romeinse rijk lagen (van Groot-Brittannië tot Hongarije, maar meestal in Duitsland en Frankrijk), worden kleine bronzen en stenen voorwerpen gevonden, geometrisch regelmatige dodecaëders met 12 vijfhoekige vlakken.
Volgens wetenschappers zijn ze gemaakt rond de II-III eeuw. ADVERTENTIE De grootte van deze lege ballen is van 4 tot 11 cm in diameter. Op elk van hun gezichten zitten ronde gaten van verschillende groottes en in de hoeken (vaak, maar niet altijd) ronde "hobbels".
Op dit moment zijn er al 27 (!) Hypothesen naar voren gebracht wat het is en waarom het is gemaakt, maar nog geen daarvan is overtuigend bewezen. Hier zijn er een paar: dit zijn kandelaars, dobbelstenen, instrumenten voor het kalibreren van waterleidingen, alleen speelgoed, afstandsmeters, religieuze symbolen, versieringen van de attributen van macht, enz.
4. Göbekli Tepe-tempel (Turkije)
De oudste van de grote megalithische bouwwerken ter wereld is de enorme stenen tempel van Göbekli Tepe in Turkije - minstens 5000 jaar ouder dan Stonehenge. Het werd gebouwd van ongeveer X tot VIII millennium voor Christus.
Toen begin jaren negentig. hier begonnen systematische opgravingen, waarna de ideeën van wetenschappers over de tijden van het Mesolithicum en het Neolithicum enorm werden geschokt.
Zo'n indrukwekkend religieus complex met krachtige zuilen (tot 9 m hoog en 10-20 en gedeeltelijk tot 50 ton) kon niet worden gebouwd door ongeorganiseerde jagers en verzamelaars die zogenaamd nog geen strikte sociale hiërarchie hadden onder leiding van één leider.
Op dit moment is slechts ongeveer 5% van de totale oppervlakte van Göbekli Tepe opgegraven, maar archeologen zijn er zeker van dat dit grandioze monument uit de oudheid (dat ongeveer 50 jaar in beslag zal nemen) nog steeds voor veel verrassingen zal zorgen.
Het artistieke niveau van dieren en mensen dat op de kolommen is afgebeeld, veroorzaakt al verbazing en bewondering.
Nog een mysterie van Göbekli Tepe: waarom werd hij niet gewoon achtergelaten en vergeten, maar speciaal bedekt met aarde in het VIII millennium voor Christus?
3. Geschreven Paaseiland
Iedereen kent de beroemde gigantische "idolen" van Paaseiland. Maar een ander ingewikkeld raadsel is verbonden met deze plek, die nog niemand heeft kunnen oplossen - dit is het schrijven van rongo-rongo.
In de jaren 1860 stuurde pater Roussel (een lid van de katholieke missie op het eiland) 24 houten borden naar bisschop Tahiti Jossen, die enkele pictografische symbolen bevatte (d.w.z. meer afbeeldingen dan letters).
Tegen die tijd zijn er nog maar 15 tabletten over, en sindsdien hebben minstens een dozijn van de beste filologen, taalkundigen, historici en andere geleerden geprobeerd de "tekst" die erop is geschreven te ontcijferen, maar geen van hen is erin geslaagd dit te doen.
Het is een feit dat het ten eerste niet duidelijk is wat de tabletten van de rongo-rongo (over de heersers van Rapa Nui? Over hun goden? Of is het een zonnekalender? Of iets anders?) , De Rapanui-taal was zeer gemengd met het Tahitiaans, dus zelfs in de 19e eeuw herinnerden de inwoners van Paaseiland hun vorige toespraak niet (en konden wetenschappers niet helpen).
2. Gigas Codex (The Devil’s Bible)
Sinds het midden van de zeventiende eeuw. de Zweedse Koninklijke Bibliotheek in Stockholm herbergt een manuscript uit het begin van de 13e eeuw, bekend als de Codex Gigas of de duivelsbijbel.
Het werd zelfs gemaakt in het benedictijnse klooster van de stad Podlážice in Bohemen (het huidige Tsjechië) en kwam als oorlogstrofee naar Zweden.
Dit enorme boek, bestaande uit 310 grote vellen perkament en met een gewicht van 75 kg, is de grootste en meest omvangrijke manuscriptpublicatie in Europa.
En het is een verzameling van de volledige hoeveelheid kennis die het klooster bezat, van Biblia Vulgata (natuurlijk in het Latijn) tot de werken van Josephus Flavius, de Tsjechische kroniek van Kozma Praag, de Etymologie van Isidore van Sevilla, Hippocratische verhandelingen en beschrijvingen van de riten van exorcisme onder één Hoes.
Waarom heeft deze code zo'n naam? Allereerst heeft het een 'portret' van de duivel (precies tegenover het beeld van de hemelse stad - blijkbaar als contrast tussen goed en kwaad).
Ten tweede, volgens de legende, werd de Benedictijnse monnik die de code schreef veroordeeld tot het opsluiten van een muur wegens een vreselijk wangedrag. En toen sloot hij een deal met de duivel en voltooide dit werk in slechts één nacht (en naar verluidt schilderde Satan persoonlijk een zelfportret).
Wetenschappers die de code hebben bestudeerd, beweren dat deze in 20-30 jaar had kunnen worden geschreven (in plaats van in 30, gezien de snelheid van handgeschreven tijd). Maar het was duidelijk door één persoon geschreven, in een klein en bijna "gedrukt" handschrift.
1. Sumerische lijst van koningen
En nogmaals, we zullen terugkeren naar het huidige Irak, naar het grondgebied van het oude Sumer. In 1906, tijdens opgravingen, werd de zogenaamde "Lijst van de koningen van Sumer en Akkad" voor het eerst gevonden op kleitabletten.
Tot op heden zijn er nog 18 voorbeelden van dezelfde tekst ontdekt.
De bekendste is het zogenaamde Veld Blundell-prisma, dat is opgeslagen in het Ashmoleh Museum in Oxford, met aan elke kant 2 kolommen tekst (ongeveer 20 cm hoog).
Het somt alle Soemerische heersers op (vanaf het einde van het derde millennium voor Christus tot ongeveer 1750 voor Christus) en geeft de duur van hun regering aan.
Maar hier is wat interessant is: ten eerste staan er op deze lijst duidelijk mythische karakters - Gilgamesj, Ethan, Lugal-bende en anderen; en ten tweede, volgens dit document waren alle koningen van de eerste dynastieën (tot ongeveer de XXVII eeuw v.Chr.) niet alleen langlevers, maar superlanglevers, bijvoorbeeld, regeerde En Menloan veilig 43.200 jaar, Allalgar, Dumuzi en Ziusudra - 36 duizend jaar, etc. Maar vanaf ongeveer de XXIII eeuw. BC. de Sumerische koningen "degenereerden" op de een of andere manier en begonnen een maximum van 50-60 jaar te regeren.