Volgens de resultaten van de RBC-enquête staat het Horror-genre op de derde plaats in de beoordeling van filmliefhebbers. Maar horrorfans klagen niet over de gevolgen, want door deze emoties heeft horror een uitgebreide schare fans.
De films waar we het over hebben roepen iets andere emoties op. Gelach en verontwaardiging, hoewel ze volgens het verklaarde genre kippenvel zouden moeten hebben en het bloed in de aderen zouden vertragen.
We hebben een lijst samengesteld met de 10 ergste horrorfilms, zodat je geen tijd verspilt aan het kijken naar deze 'nachtmerrie'-films.
10. Piranha 3DD | 2012
Van de naam zelf wordt het al slecht. Misschien in de jaren 70 kon het woord "piranha" op de poster iemand bang maken, maar in 2012, toen Sinistra en de tweede Silent Hill nauwelijks uitkwamen.
Volgens de plot bereikte piranha via de goten en rioleringen de stadspoelen, waterparken en stuwmeren. Nu scheuren vleesetende vissen niet alleen bloeddorstig mensen uit elkaar, maar penetreren ze ook onder de huid en beginnen ze van binnenuit te eten. En als je het vreselijk leest, ziet het er belachelijk uit.
En het 3D-effect is alleen zichtbaar in het borstgebied van vrouwelijke personages. De piranha's zelf veroorzaakten geen behoorlijke horror, maar de scènes met hun aanvallen veroorzaakten bij velen een gevoel van walging. Blijkbaar heeft niemand de makers verteld dat angst, en niet krampen van misselijkheid, de gruwel van de kijker zou moeten belemmeren.
9. De piramide | 2014
In 2014 donderde de première van “Anabel Damnation”, wat later aanleiding gaf tot verschillende sequels en prequels, en in het algemeen een filmfranchise over een enge pop. In hetzelfde jaar wordt de Pyramid uitgebracht, die mislukt aan de kassa.
De personages zijn plat en even koppig: ze klimmen erdoor, ze vinden zelf problemen, waaraan ze later sterven. Volgens de plot vindt een groep archeologen de oude Egyptische piramide en daalt af in de catacomben. Ingewikkelde bochten, donkere gangen en smalle vorken leiden de helden naar een plek waar ze niet uit kunnen komen.
Het publiek zal de mummie niet zien schreeuwen op de poster in de film, de makers besloten om de honger naar adrenaline te stillen bij mensen met computergraphics van oude kale katten. Te zijner tijd maakte de kattenfamilie alleen de hoofdpersonen van de film bang, maar de toeschouwers 'vogelverschrikkers' bleven onverschillig.
8. Afkeer | 2016
Niet het eerste jaar dat Russische filmmakers de harten van filmliefhebbers proberen te veroveren met horror van hoge kwaliteit. "Dislike" verwijst naar mislukte pogingen, maar de film veroorzaakte geen angst bij het publiek, maar eerder een lach.
Volgens de plot komen 8 beroemde videobloggers naar een landhuis om gezamenlijke advertentie-integratie te verwijderen. Maar het blijkt dat het huis een valstrik is en tot het ochtendgloren zal geen van de favorieten van de jeugd overleven. De gemaskerde maniak ging op jacht en het publiek zal pas in de finale ontdekken wie zich achter dit masker verschuilt.
7. De menselijke duizendpoot | 2009
Niet nerveus kijken! Helaas klinkt de slogan van de film niet zo, maar omdat een groot aantal mensen hun psyche in de bioscoop klopt.
In het verhaal reizen twee jonge vrienden door Europa. Volgens de wet van horrorfilms breken meisjes een auto af midden op een lege snelweg. Op zoek naar hulp dwalen de heldinnen een verlaten villa binnen. De eigenaar van de villa is een gepensioneerde chirurg die zich in het verleden specialiseerde in het opereren van een Siamese tweeling.
De meisjes worden met drugs gepompt en 's ochtends worden ze wakker op de operatietafel. De chirurg bereidt zich voor op het experiment: hij wil drie mensen verbinden door een onafhankelijk organisme aan hen te hechten met één spijsverteringssysteem.
6. Verborgen 3D | 2011
De plot van deze horrorfilm is herkenbaar: een verlaten klooster, experimenten met de zieken, boze geesten en jonge avonturiers die wraakobjecten worden voor voormalige geesteszieken.
Na het bekijken van de film heeft de kijker het duidelijke gevoel dat er ergens in nauwe regeringskringen een boek rondgaat: 'Hoe maak je een banale en oninteressante horrorfilm'. En de regisseur van "Hidden" wendde zich meer dan eens tot dit boek voor hulp. Er zijn simpelweg geen andere verklaringen voor zulke banale wendingen in de plot, voorspelbare 'bu-momenten', bekende bospaden en verlaten kloosters ...
5. Bloodrain | 2005
Het abstract voor de film 'Bloodrain' is als een verkreukelde korte hervertelling: er gaat over de jeugd van de hoofdpersoon, en over haar ouders, en over de antagonist, en over jagers, en over vampirisme, en nog veel meer ...
Het feit is dat de film is opgenomen op basis van het computerspel "BloodRayne", dus het was alsof ze opzettelijk probeerden de hele achtergrond van het spel in de annotatieregels te plaatsen.
De plot zelf ontwikkelt zich traag, er is geen dynamiek in de frames, de dialogen zijn langdurig en meestal dom geconstrueerd en de bestaande vechtscènes worden slecht afgeleverd. Het is zeker niet aan te raden deze film te bekijken.
4. Phobos. Angst Club | 2012
De film is van Russische productie en de belangrijkste triggers zijn gericht op angst voor duisternis en claustrofobie.
In het verhaal zit een groep jonge en in tegenstelling tot elkaar jongens opgesloten in een Sovjet-bunker. In het begin maakt het bedrijf zich geen zorgen over het feit dat de deuren gesloten zijn: ze maken overal grapjes, maken elkaar bang en hebben plezier in de muren van Phobos.
Maar al snel beseften de helden dat cellulaire communicatie niet door de muren van de schuilkelder drong, en de geslotenen vertelden niemand over hun voornemen om naar Phobos te gaan.
De plot voor horror is erg goed: versla verschillende fobieën en laat zien wat mensen kunnen in een aanval van ongecontroleerde angst. Maar de implementatie van het idee liet ons in de steek. Sommige acteurs herhalen openlijk, anderen, zonder het trommelvlies van het publiek te sparen, schreeuwen naar de echografie, terwijl anderen de logica of enige volgorde niet volgen.
Dit maakt de film elke minuut saaier en de wens om de horror ooit te herzien verdwijnt helemaal.
3. Appartementen 1303 | 2012
Appartement 1303 is al lang vervloekt. In de muren van de appartementen werden moeder en dochter inderdaad op brute wijze vermoord, en nu nemen hun zielen wraak op elke nieuwe huurder die is ingetrokken.
De film is erg clichématig en brengt absoluut niets nieuws in het horrorgenre. De hoofdpersonen zijn absoluut onlogisch, de kijker gelooft ze niet, al was het maar omdat een normaal persoon, die in zijn kamer de bebloede geest van een klein meisje ziet, niet alleen uit het appartement, maar ook uit de stad zou verdwijnen!
En dan valt de hoofdpersoon rustig in slaap na een bezoek van buitenaardse krachten, en ze is niet van plan om te verhuizen. Het lot dat zo'n onvriendelijk persoon wacht, is waarschijnlijk niet de moeite van het vermelden waard.
2. Huis van de doden | 2003
Een film die is opgenomen in een computerspel en vol zit met de meest voorkomende stereotypen. De makers besloten zich niet druk te maken, met als resultaat dat het publiek matige acteurs bleek te zijn die slecht geregistreerde personages speelden. De film mislukte terecht aan de kassa - het is onmogelijk om naar te kijken.
1. Gravers 2016
De film trok ooit een groot aantal kijkers naar de bioscoop dankzij de slogan: "Elke dag gaan er meer mensen de metro in dan weer terug ..." Maar iedereen die de bioscoop verlaat was niet te lui om een verwoestende recensie te schrijven of in ieder geval een negatieve recensie achter te laten voor vrienden van Diggers. Daarom waren er elke dag minder en minder bezoekers in bioscopen, en als gevolg daarvan mislukte de horror aan de kassa.
In het midden van de film staat de metro van Moskou. De laatste trein vliegt langs het eindstation en neemt passagiers mee in de duisternis van de tunnels in het donker. Overheden verbergen informatie over de vermiste personen, maar de vrienden van de verdwenen personen besluiten zelf op zoek te gaan.
De plot van de film is interessant. Het trekt naar de sessie en fans van horrorfilms en fans van de catacomben van de metro. Maar de implementatie van het idee van monsters in de metro is onmogelijk slecht.