Door de opwarming van de aarde verandert het waterpeil in de oceanen, wat niet alleen leidt tot lokale overstromingen of droogtes, maar ook tot het verdwijnen van hele staten. De regeringen van sommige landen geven niet langer om economische ontwikkeling en politieke rol in de internationale arena, maar ontwikkelen intergouvernementele programma's voor de overdracht van bestaande technologieën, cultureel en informatie-erfgoed.
In de eerste plaats van hun activiteit is aanpassing van de bevolking aan de gevolgen, uitgebreide plannen voor massamigratie, de ontwikkeling van alternatieve landbouwmethoden en evacuatieplannen voor degenen die vandaag hun huis niet willen verlaten. Op de tweede plaats staat het behoud van unieke soorten fauna en flora, waarvan het uitsterven een overstroming van land dreigt. Dit laatste geldt voor zowel land- als oceaansoorten, waarvoor kleine eilanden in de uitgestrekte oceaan een broedplaats zijn.
We brengen een lijst met landen onder uw aandacht die in de nabije toekomst een aanzienlijk deel van het grondgebied kunnen verliezen of zelfs volledig onder de oceaan kunnen verdwijnen.
1
Maldiven
De archipel, gelegen op 25 koraalatollen, is een van de meest geografisch verspreide landen ter wereld. 1190 kleine tropische eilanden, waarvan 358 mensen leven (in totaal ongeveer 460 duizend mensen). De dagelijkse temperatuur varieert van 23 tot 31 graden Celsius. Het oceaanpeil is in de 20e eeuw al met 20 cm gestegen, wat het tropische moessonklimaat van de Malediven beïnvloedt met een gemiddelde hoogte van 1,5 meter boven zeeniveau (op het hoogste punt van 2,4 meter).
De jaarlijkse gemiddelde zeespiegelstijging voor de Malediven groeit exponentieel (vandaag is het 1,7 mm / jaar en het maximum, met een piek tijdens de zuidwestelijke moesson van november, is ongeveer 7 mm per jaar). Daarnaast wordt een toename van droogte en overstromingen voorspeld (vooral tijdens El Niño). Het punt van geen terugkeer tijdens de huidige antropogene activiteit is 2050. In de risicosector, stranden, nederzettingen, infrastructuur, water, biodiversiteit van koraalriffen "Island Necklaces". Het programma voor aanpassing en redding van zones is in 2006 samen met de VN-klimaatcommissie ontwikkeld.
2
Tuvalu
Ondanks de formele monarchie van de staat Tuvalu: zelfs het volkslied van deze democratische republiek begint met de woorden "God Save the Queen" (Groot-Brittannië), de staat is rijk aan zijn eigen tradities, die gebaseerd zijn op nepotisme.
Elk gezin heeft zijn eigen taak in de sociale structuur: vissen, bouwen, bescherming. Vaardigheden worden van ouders op kinderen overgedragen. Bezoekers worden verrast door de nationale keuken die kokosmelk gebruikt in plaats van dieren, zeevruchten, visgerechten. In Tuvalu-stijl bestaan de oude en nieuwe muzikale wereld van Polynesië naast elkaar. Vrouwen zijn sterk in traditionele ambachten (verwerking van schelpen, breien), ontwerpen van kleding en kano's. Het land heeft zelfs zijn eigen sporten: kilokiti (vergelijkbaar met cricket), ano (volleybal met een harde bal). En dit alles dreigt in de wateren van de Stille Oceaan te vallen.
3
Kiribati
Kiribati is de equatoriale staat van Micronesië en Polynesië in de centrale Stille Oceaan, waarvan de geografie zich heeft ontwikkeld dankzij de relatief jonge atollen van de equatoriale gordel en het eiland Banaba. De afwisseling van droge en regenachtige seizoenen, hitte en gestaag stijgende oceaanniveaus vernietigen de eilanden al.
In 2012 heeft de VN-zitting de kwestie van de verplaatsing van de staatsbevolking aan de orde gesteld, de president van de republiek heeft al 2,5 duizend hectare land in Fiji verworven voor menselijke migratie. In het reservaat op onder meer Christmas Island blijft één endemische unieke vogelsoort over: de Polynesische grasmus Acrocephalus aequinoctialis.
4
Fiji
De Republiek Fiji, waarvan de eilanden met dezelfde naam ook worden gewassen door de wateren van de Stille Oceaan. Ze lopen, net als ander land van vulkanische oorsprong, nog steeds risico. Maar veranderingen in regenval en opwarming bedreigden het ecosysteem van de staat: endemische fauna, insecten, unieke reptielen: leguanen, gekko's; hagedissen; vleermuizen.
5
Nauru
De activiteiten van de bevolking van de dwergstaat Nauru hebben al geleid tot de vernietiging van een klein eiland: voorheen bedekt met dichte vegetatie, is het oppervlak bezaaid met afgewerkte fosfaatgroeven.
Westerse invloeden en fosfaatwinning vernietigden de traditionele cultuur en fauna in het begin van de 20e eeuw volledig. De hete equatoriale El Nino verzwakt de economie van het eiland en de naderende oceaan, die de kustgebieden bedekt, dwingt de bewoonde 'landgoederen' de bevolking te verlaten (traditionele huishoudens met 2-3 huizen op het eiland). Op het eiland blijven 10 duizend mensen wonen.
6
Micronesië
De Federale Staten van Micronesië bevinden zich op de Caroline-eilanden, die ook op de rand staan. Hier ontstaan tropische tyfoons (71 cyclonen in de afgelopen tien jaar).
Onlangs is er een afname van neerslag. Kusterosie treft vooral sociale fenomenen in het land, aangezien 90% van de bevolking in de kustzone woont. De staat is erg afhankelijk van economische steun van de VS.
7
Palau
De Republiek Palau, gelegen ten noorden van Indonesië, staat bekend om onderwaterwonderen. Zout water vernietigt landbouwgrond en verzuring van de oceaan bepaalt de dood van koralen en hun bewoners als gevolg van 'bleking'.
8
Bangladesh
Bangladesh is geen eilandstaat. Maar de dichtbevolkte divisies lijden ook onder overstromingen, tornado's en natuurrampen. De reden hiervoor is een temperatuurstijging en smeltende Himalaya-gletsjers. Bangladesh dreigt een land van 'klimaatvluchtelingen' te worden (ongeveer 20 miljoen mensen).
9
Seychellen
Stervende koraalriffen beschermen de Seychellen niet langer tegen erosie. De zee eet de beroemde palmbomen van de Seychellen met hun enorme (tot 20 kg) fruit en de eierlegplaatsen van gigantische Aldebarian langlevende schildpadden.
10
Bali
Twee oceanen bestormen het eiland Bali in de Maleisische archipel: vanuit het zuiden - de Indische Oceaan, vanuit het noorden - de Stille Oceaan. De veranderingen zijn tot nu toe nauwelijks merkbaar, maar het water is onverbiddelijk, millimeter voor millimeter, dat naar de huizen en tempels van de Balinezen komt.
Tegenwoordig zijn er veel organisaties die als doel hebben de antropogene factoren die de klimaatverandering veroorzaken te stoppen. Argentinië, Bangladesh, Belize, Kameroen, Centraal-Afrikaanse Republiek, Chili, Congo, Costa Rica, Ivoorkust, DR Congo, Dominica, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Equatoriaal-Guinea, Salvador proberen hun natuurlijke verspreidingsgebied, tropisch bos en sociale structuur te redden. Fiji, Gabon, Ghana, Guatemala, Guyana, Honduras, Indonesië, Jamaica, Kenia, Lesotho, Liberia, Madagaskar, Maleisië, Nicaragua, Nigeria, Pakistan, Panama, Papoea-Nieuw-Guinea, Paraguay, Samoa, Sierra Leone, Salomonseilanden , Suriname, Thailand, Uruguay, Oeganda, Vanuatu en Vietnam.