Vandaag praten we over de meest buitengewone en extravagante kunstenaar van de 20e eeuw, de avant-garde kunstenaar Mark Zagarovich Chagall. De meester werd geboren op 24 juni 1887 in de toenmalige provincie Vitebsk van het Russische rijk. Van kinds af aan zag een vreemde man, zoals zijn buren hem doopten, de wereld niet zoals iedereen. In het hoofd van Mark speelden interessante verhalen, die hij later op zijn doeken belichaamde. Iemand begrijpt en houdt van zijn voortreffelijke werk, terwijl iemand scheldt en deze foto's in totale verbijstering bekijkt. Wie heeft gelijk en wie niet? Laten we proberen zijn werk te begrijpen en te analyseren. Vandaag hebben we het over de beroemdste schilderijen van Chagall.
The Bouquet of Flowers (1982)
Zelfs zoiets eenvoudigs als een boeket bloemen zag Chagall op zijn eigen manier. Tussen de vele wazige streken zie je een wazig boeket van rode bloemen op een blauwe achtergrond in een bruine ovale vaas. De een zal zeggen dat het een autodidact mannelijk is, de ander is het werk van een echt genie. Maar de meeste mensen die de kunstwereld goed kennen, zijn van mening dat het schilderij bestaansrecht heeft. Hier is zo'n interessante visie op de avant-garde!
Op onze site most-beauty.ru kun je echte foto's bekijken van boeketten bloemen, die als de mooiste ter wereld worden beschouwd!
"Russian Wedding" (1909)
Het oorspronkelijk Russische nationale feest, Marc Chagall, schilderde precies dat uit, en het lijkt erop dat alles is zoals het zou moeten zijn: de bruidegom in een pak, de bruid in een witte jurk en de gasten die naar de dans gaan voor de jonge mensen die naar de kerk gaan voor de bruiloft. Alleen nu is alles op de een of andere manier wazig en onrealistisch. De lijnen zijn scheef, het patroon is wazig en de kleuren zijn dof. Misschien is dit wel de essentie van zo'n genre als avant-garde. Het belangrijkste is dat de auteur nog steeds de betekenis van de plot aan de kijker kon overbrengen. Maar in welke stijl hij dit deed, het is zijn persoonlijke keuze en het is niet aan ons om hem te beoordelen.
'De oude vrouw met de bal' (1906)
Dit beeld van Chagall is behoorlijk ontroerend en vitaal, het heeft een zekere filosofische betekenis. De auteur lijkt ons te vertellen dat we op jonge leeftijd moeten nadenken over ouderdom, want zoals je weet: "wat je zaait, zul je oogsten", en het ergste op oudere leeftijd is om alleen te zijn. Dus deze oude vrouw zit alleen in verdriet, buigt zich over haar wollen bal om op zijn minst op de een of andere manier haar gedachten te bezetten, verveling en angst te verdrijven. Het schilderij is uitgevoerd in pastelkleuren, in de stijl die inherent is aan de auteur, waarbij de ene penseelstreek over een andere heen wordt gelegd, waardoor een compleet beeld ontstaat.
"Stilleven met een vaas met bloemen" (1910)
Ja, je vergiste je niet, het is stilleven, maar het is in een andere interpretatie gemaakt. Zo ziet hij hem als een man met een abstracte perceptie van de wereld. In principe is alles duidelijk - er staat een vaas met bloemen op tafel. Sorry, maak niet uit waarmee. Vlakbij staat een bord met fruit, pruimen of abrikozen, of misschien zelfs perziken, hier kun je zelf op de proppen komen. En bij de tafel staat een houten stoel en wacht op zijn gast of eigenaar. De avant-garde is een schilderstijl waarbij er geen begin of einde is, er is een zekere understatement van de plot, die anders kan worden waargenomen, afhankelijk van wat voor soort verbeelding je hebt.
"Adam en Eva" (1912)
Het christelijke thema in de kunst kwam veel voor in de twintigste eeuw en niet alleen, en het vicieuze verhaal van Adam en Eva zal meer dan eens op de doeken van hedendaagse kunstenaars verschijnen. Chagall ging ook niet om haar heen. Toegegeven, (volgens de auteur) is het onmogelijk om iets te onderscheiden behalve groene en witte geometrische figuren, maar de betekenis van dit werk is erg diep en leerzaam. En wat heb je gezien op dit heldere en kleurrijke canvas?
"Straatviolist" (1912-1913)
Een interessant werk van de auteur, het is alsof het in verschillende delen is verdeeld - dit is de achtergrond en de centrale figuur van de violist zelf, hier zijn twee verhalen met elkaar verbonden. Een man met zijn vaardigheid verdient zijn brood en brengt tegelijkertijd vreugde aan mensen door prachtige muziek te spelen. Maar mensen werden onvrijwillige luisteraars van een vreemde bedelaarsmusicus en hebben geen haast om hun huis te verlaten om een vreemde violist te steunen. Chagall was een uitstekende colorist, zie zelf hoe kleurrijk en gevarieerd zijn werk is, hoe hij speelt met tinten en tinten en hoe hij een schijnbaar niet-verbonden combineert.
The Bride (1950)
Een mooie bruid in een rode jurk en een lange witte sluier is een van de mooiste en bekendste schilderijen van Marc Chagall. Vrouwelijke beelden volgden het voorhoede-genie het best. Naast de sierlijke bruid, ofwel de bruidegom of een engel die haar bij de schouders omhelst, waardoor hij zijn zegen en instructie geeft, en de geit die viool speelt, begeleidt zijn toekomstige vrouw naar het altaar.
'Ik en mijn dorp' (1911)
De combinatie en verweving van kleuren van geometrische vormen met een onregelmatige vorm combineren de hele plot van deze foto. Dieren en mensen: een vrouw staat op zijn kop, als symbool van vruchtbaarheid, en een man met een zeis, die de dood symboliseert. Op de achtergrond staan kleurrijke huizen en op de voorgrond staan twee grote hoofden van een paard en een man, hier is hij een verborgen wereld van de fantasie van de auteur. Het beeld heeft zeker een bepaalde betekenis en een bepaalde levensfilosofie, maar niet iedereen kan deze associaties met het begrip van de werkelijkheid van de auteur begrijpen en begrijpen.
The Walk (1918)
Een interessante wandeling van een verliefd stel in de vliegmodus, wanneer een man in een zwart pak zijn vrouw in een lichte jurk bij de hand houdt en ze over hem heen vliegt als een vogel die in de wolken zweeft. Deze plot symboliseert als het ware een onaards gevoel van liefde, van waaruit je onder de wolken wilt zweven.
"Verjaardag" (1915)
Het is vrij eenvoudig te begrijpen waarom de auteur zijn werk zo noemde, hoewel alleen bloemen die een speciale gelegenheid aangeven, zichtbaar zijn vanaf de feestelijke attributen. Ze worden door een vliegende heer voorgesteld aan een elegante dame die ook op het punt staat op te stijgen. Het echtpaar fuseerde in een tedere kus en op tafel bevriest de overheerlijke cake die de dame bij aankomst van haar geliefde gast heeft gebakken. In dit werk wordt de symmetrie van de lijnen en de combinatie van kleuren waargenomen, wat in principe ongebruikelijk is voor deze artistieke stijl.
'Een koe met een paraplu' (1946)
Kijkend naar de schilderijen van Marc Chagall, sluipt de vraag onwillekeurig binnen hoe ze in zijn hoofd worden geboren, waarom een koe en waarom met een paraplu? Een grote witte koe met rode vleugels en een rode paraplu schrijdt trots door de slapende stad, en daarnaast staat haar welp, die melk drinkt. Het beeld veroorzaakt niet veel enthousiasme, maar ook walging, hoewel kenners van het mooie hier zeker veel voordelen zullen vinden, en we zullen hier niet tegenin gaan.
The Bride with a Fan (1911)
Werk in het wit lijkt voor velen erg bleek en tegelijkertijd een van de meest succesvolle. Het is waar dat de bruid hier erg verdrietig is, alsof ze niet door het gangpad wil gaan. Het beeld leek gehuld in dikke witte mist en een zekere droefheid. Ik zou dit werk van de avant-garde meester willen noemen: 'Afscheid van het verleden, eenzaam leven'.
The Blue House (1917)
Het blauwe dorpshuis tegen de achtergrond van een prachtige witte kathedraal ziet er asymmetrisch en niet spectaculair uit, het symboliseert een bepaalde lijn tussen stad en dorp. En de auteur wilde ook de nadruk leggen op het sociale probleem van armoede en rijkdom, evenals op klassenongelijkheid.
"Tarweveld op een zomerdag"
Dit werk van Chagall lijkt meer op een kindertekening dan op een geniaal werk, omdat dit doek niet voor niets verwijst naar de periode van naïeve kunst. Elke artiest heeft ups en downs. Hier zien we een rode zon opkomen tot haar hoogtepunt boven een veld van korenaren, dat haar hete stralen bijhoudt. En in de verte zie je een visser in de boot, waar een rode maan overheen hangt.
Tenslotte
De schilderstijl genaamd "Vanguard" wordt meestal een experiment in de tekenkunst genoemd, alles is zo vereenvoudigd in de zin van de tekening zelf en zo gecompliceerd in de zin van de plot dat het lijkt alsof de kunstenaar vergeet, of liever, niet te lang nadenkt over de kwaliteit en lichtoplossing het werk zelf, dus het blijkt dat het blijkt. Naar mijn mening hebben dergelijke werken bestaansrecht, maar ze bezorgen me geen esthetisch plezier, zoals Shishkin's landschappen of Vrubel's fantastische illustraties. Maar, zoals je weet, zijn er geen vrienden naar smaak en kleur ...