Europa heeft de afgelopen jaren regelmatig te lijden gehad onder terroristische aanslagen. In sommige gevallen hebben we het over gekke zelfmoordterroristen, in andere over zorgvuldig geplande operaties waarachter krachtige terroristische groeperingen staan. Het belangrijkste doel van de leiders van de meeste Europese landen was om dergelijke organisaties te verbieden, maar met een bevolking van 500 miljoen mensen is het erg moeilijk om absoluut iedereen te verifiëren. Op het continent zijn tegenwoordig een aantal terroristische groeperingen actief. Deze lijst bevat groepen die officieel zijn aangewezen als terroristische groeperingen en die de inwoners van het oude continent angst aanjagen.
1
Revolutionaire strijd
De Griekse organisatie "Revolutionary Struggle" wordt beschuldigd van talloze explosies, waaronder niet ver van de Amerikaanse ambassade in Griekenland, toen in 2007 een granaat in de buurt van het gebouw werd gegooid. Gelukkig vielen er geen slachtoffers door de explosie, maar de Griekse regering kondigde een beloning van $ 1 miljoen aan voor alle informatie over de aanval.
De revolutionaire strijd houdt vast aan linkse radicale ideeën die betrokken zijn bij anarchisme, communisme en antiglobalisme. De eerste vermelding van deze terroristische groepering dateert van 2003, toen de Revolutionaire Strijd de verantwoordelijkheid opeiste voor de explosieven die in de rechtszaal waren geplant.
Onlangs is er niets over de groep vernomen, maar er zijn geen aankondigingen geweest van de ontbinding van de revolutionaire strijd. De reden voor de afname van de activiteit kan de arrestatie zijn van een van de leiders van de Republiek Wit-Rusland, Panayota Rupa. Nu wordt de organisatie zowel in Europa als in de VS als terrorist beschouwd.
2
Revolutionair partijfront voor de bevrijding van de bevolking
Gevormd in Turkije in de jaren 70, heette de RNOPF oorspronkelijk Revolutionair Links, maar na een splitsing halverwege de jaren 90 veranderde de partij haar naam in het heden. Het is geclassificeerd als een illegale politieke partij, evenals een terroristische groepering, niet alleen verboden in Turkije, maar ook in andere landen van Europa en de Verenigde Staten.
Vanaf het allereerste begin van haar bestaan, hielden revolutionair links en later de RNOPF zich aan extreem-linkse opvattingen van een marxistisch-leninistische betekenis en pleegden ze een aantal gewelddadige acties om de situatie in het land te destabiliseren. De ondergrondse strijd van de RNOPF bestond uit pogingen tot het leger en de politie, die volgens de leiders van de organisatie moesten helpen bij de vorming van de marxistische staat.
Verboden, de RNOPF is nog steeds actief, maar de autoriteiten kunnen niet (niet verrassend) de plaats van hun inzet of het exacte aantal leden van de groep noemen. RNOPF geniet de steun van de arbeidersklasse, die erg populair is in stedelijke getto's, wiens inwoners de leden van de organisatie herhaaldelijk hebben geholpen zich te verbergen voor de autoriteiten. RNOPF zijn ook bevriend met de Koerdische beweging van de linkse politieke oriëntatie.
3
ETA (Euskadi Ta Askatasuna)
Vertaald in het Russisch klinkt de naam van deze organisatie als "Baskenland en vrijheid". In ons land is het beter bekend onder de afkorting ETA. Het idee van de organisatie is de scheiding van de Baskische regio van Spanje, evenals de terugkeer van een deel van de gebieden die tot Frankrijk behoren.
Ondanks de relatief goede bedoelingen (niemand zal zich ertoe verbinden het culturele en taalkundige verschil tussen de Basken en het Spaanse volk te ontkennen), zijn ETA-methoden over de hele wereld angstaanjagend. Het hoogtepunt van de activiteiten van de organisatie kwam eind jaren 70 en begin jaren 80 van de twintigste eeuw, toen een aantal bombardementen, moorden en diefstallen werd gepleegd. Tegelijkertijd streefde slechts de helft van de misdaden ideologische doelen, de rest was gewone misdaad en een zucht naar winst.
Tijdens het bestaan van ETA zijn veel groepsleiders vermoord of gearresteerd. Nu worden ongeveer 700 leden van de groep gearresteerd, terwijl er niet meer dan 50 overblijven, hoewel er een voorbehoud is. Nadat ze verschillende zetels in het Spaanse parlement hadden behaald (dit is niet bevestigd, maar thebiggest.ru vond informatie over de betrokkenheid van de Amayur-coalitie bij de Baskische separatisten), kondigden de ETA-leiders hun ontbinding in 2018 aan. Ondanks dergelijke verklaringen maken de Spaanse autoriteiten zich geen illusies, omdat ze zich realiseren dat elk ongewenst optreden van de anti-regeringscoalitie kan leiden tot nieuwe vormen van agressie.
4
Rode leger factie
Hoewel de factie van het Rode Leger meer dan 20 jaar geleden ophield te bestaan, wordt deze in deze lijst opgenomen vanwege de activiteit van haar voormalige leden tot op de dag van vandaag. Hoewel in het document van 1998 werd verwezen naar de ontbinding van de factie, is het onwaarschijnlijk dat de deelnemers hun opvattingen en strijdmethoden radicaal zouden kunnen veranderen. De factie van het Rode Leger verwierf in de tweede helft van de jaren zestig bekendheid als een links-radicale terroristische organisatie die op het grondgebied van Duitsland opereerde. Ze kreeg allerlei steun van de DDR en was verantwoordelijk voor een aantal gewelddadige handelingen tegen politieke figuren uit die tijd.
Hoewel de reden voor de vorming van de RAF het naoorlogse sentiment in de samenleving was, gewelddadige acties van wetshandhavingsinstanties tegen jongeren en de antimilitaristische houding die de Amerikaanse agressie in Vietnam veroordeelde, waren de door de organisatie gekozen strijdmethoden onaanvaardbaar en crimineel. Tijdens de terroristische aanslagen die in de jaren 70 en 80 werden georganiseerd, leden vaak burgers. Onder de daden van de RAF: brandstichting van supermarkten, ontvoering, moorden en ernstige verwondingen van burgers, overvallen op banken en inzamelvoertuigen, explosies.
Alle bovengenoemde acties moesten West-Duitsland naar het marxisme leiden. In de geschiedenis van de ontwikkeling van de RAF zijn drie generaties van haar leden gearresteerd en vermoord. Moderne Duitse autoriteiten vrezen een nieuwe ronde van organisatieactiviteiten. Een indirecte bevestiging van angsten kan de detentie zijn van twee voormalige leden van de groep die € 1 miljoen probeerden te stelen.
5
Organisatie van de Mujahideen van het Iraanse volk
Deze terroristische organisatie, bekend onder verschillende namen en afkortingen, waaronder de meest populaire OMIN en MEK (Mujahhedin-e-Hulk). De opname ervan in de lijst kan ook worden betwist. Ten eerste zijn ze lange tijd uitgesloten van de lijst van terroristische groeperingen, en ten tweede hadden hun acties praktisch geen gevolgen voor Europa. Tijdens het bestaan van de OMIN was er ook een ernstige splitsing in de Europese samenleving: sommigen beschouwden de groep Iraanse moedjahedien als terroristen, anderen zagen ze alleen als strijders voor hun rechten.
OMIN werd opgericht in het midden van de jaren 60, met als doel de strijd tegen de sjah-samenleving van Iran, evenals de oprichting van een klasseloze staat gebaseerd op de ideeën van Karl Marx. Toch streefden ze niet naar het communisme, maar naar de vorming van een tawheed-samenleving. Na de omverwerping van de monarchale heerschappij als gevolg van de islamitische revolutie van eind jaren 70, steunde het MEK de anti-Amerikaanse gevoelens, maar werd vervolgd en geterroriseerd door de nieuwe regering. Trouwens, er is een interessant artikel op thebiggest.ru over landen waar het communistische regime de jure opereert.
Na een reeks terroristische daden gericht op de vernietiging van regeringsleden, wordt de MEK overgeplaatst naar Parijs, waar ze hun aanvallen op de Iraanse ambassades in Iran leiden. Vervolgens reorganiseerden ze zich tot een open legerkorps dat aan de zijde van Irak opereerde tijdens hun oorlog met Iran. Het was OMIN dat een sleutelrol speelde bij het blootleggen van het Iraanse nucleaire programma. Het lot van de leden van de organisatie was betreurenswaardig; tijdens de oorlog tussen Iran en Irak werd de groep verslagen en werden de overgebleven deelnemers onderworpen aan executies en de doodstraf.
6
Kaukasisch emiraat
De oorspronkelijke naam van deze gevechtsgroep klinkt als het Kaukasus-emiraat. Ze trad op op het grondgebied van ons land tijdens de Tweede Tsjetsjeense Oorlog en tot ontbinding in de zomer van 2016. Het doel van de organisatie was om een onafhankelijk islamitisch emiraat te creëren in de Noord-Kaukasus, dat deel uitmaakt van de Russische Federatie.
Het Kaukasus-emiraat is de opvolger van eerdere organisaties die van groepen van nationalistisch verzet zijn omgevormd tot vertakte religieuze groepen. Als het oorspronkelijke doel van deze groepen was om een aantal gebieden van Rusland te scheiden, waren de activiteiten van het Kaukasus-emiraat ook gericht op de gewelddadige verspreiding van de islam. De methoden van het nieuwe onderwijs waren veel wreder. Dit komt zowel door een afname van de omvang van de organisatie (hoe minder controle, des te meer terreur), als door de grotere controle die door de Russische autoriteiten is ingesteld.
Geleidelijk verloor het Kaukasus-emiraat zijn toch al schaarse steun in de regio. Hun autoriteit werd ondermijnd door voortdurende terroristische daden, die onder de burgerbevolking tot talloze slachtoffers hebben geleid. De liquidatie van de leiders van de organisatie en de algemene daling van het aantal hebben geleid tot de daadwerkelijke ontbinding van de groep.
Weet u welk land leidt in het aantal aangrenzende staten met een gemeenschappelijke grens? Het antwoord is hier!
7
Macedonische UChK
De tweede naam van deze terroristische organisatie is het National Liberation Army. Het bestond begin jaren 2000 op het grondgebied van Macedonië en vertegenwoordigde de belangen van het Albanese volk en werd door de autoriteiten aangemerkt als separatistisch. Hoewel de leider van de UChK benadrukte dat ze niet de doelen nastreven om etnische Albanese regio's van Macedonië te scheiden, bewees hun open confrontatie met het leger van deze Balkanstaat het tegenovergestelde.
Als onderdeel van de vijandelijkheden van de vroege jaren 00, veroverde de Macedonische UChK enkele regio's in het noorden en noordwesten van het land. Aan de kant van de huidige regering kwamen landen als Bulgarije en Oekraïne naar voren en ondersteunde de UChK de NAVO-strijdkrachten (nominaal).
De oorlog eindigde nogal voorspelbaar: de strijdkrachten van het Nationale Bevrijdingsleger beloofden te ontwapenen in ruil voor de vertegenwoordiging van hun leden in het parlement van Macedonië. Sindsdien werd de groep als buiten werking gesteld beschouwd, maar sommige deelnemers aan het conflict van 2001 weigerden hun idealen te verraden door ondergrondse activiteiten uit te voeren. Een paar jaar geleden eisten ze de verantwoordelijkheid op voor twee terroristische daden en probeerden ze ook tevergeefs de stad Kumanovo te veroveren.
8
Echt Iers Republikeins leger
PIRA is de laatste tak van het Ierse Republikeinse leger in chronologie, dus de afkorting NIRA (New Irish Republican Army) is vaak te vinden. Het werd eind jaren negentig gevormd op de golf van onenigheid met het staakt-het-vuren en een tijdelijke vrede tussen katholieken en protestanten.
PIR-leden streven de oude doelen na om de Republiek Ierland te verenigen met Noord-Ierland, dat deel uitmaakt van het VK. Tegenwoordig is het aantal van deze terroristische cel niet groter dan 300 mensen en hun invloed is niet zo groot als tijdens de hoogtijdagen van de IRA, die openlijk vocht met vertegenwoordigers van de royalisten.
Zoals eerder opgemerkt, geldt: hoe minder invloed de groep heeft, hoe groter de terreur. Vertegenwoordigers van PIRA vormen een actuele bedreiging voor de Britse regering. Volgens Forbes bedraagt de jaarlijkse omzet van de organisatie meer dan $ 50 miljoen. De financiering van de groep is mogelijk door ontvoering voor losgeld, aanvallen door verzamelaars en bankovervallen. Door de sterke financiële situatie kunnen we praten over de voldoende bewapening van de PIRA, die nu in staat is een aantal grote terroristische daden uit te voeren, die qua sterkte vergelijkbaar zijn met de activiteiten van hun voorgangers in de jaren 80. En recente Brexit-gebeurtenissen kunnen deze groep sterker maken tegen de achtergrond van enige onrust. Trouwens, er is een interessant artikel over enkele van de mogelijke gevolgen van Brexsit's op thebiggest.ru.
9
Koerdistan Arbeiderspartij
De PKK is een multi-ideologische militante organisatie die sinds eind jaren 70 vecht om de Koerden politieke rechten in Turkije te geven. In feite voert de Koerdische Arbeiderspartij, die een militaire tak van de zelfverdedigingstroepen heeft opgericht, een open strijd met de Turkse regering om Koerdistan autonomie of volledige onafhankelijkheid te bieden. De geschiedenis van het feest begon met het verzamelen van een kleine groep studenten, die later uitgroeide tot een machtige organisatie die steun kreeg van de Koerdische bevolking van Turkije en andere landen.
Aangezien Koerden meer dan 1/5 van de Turkse bevolking uitmaken, is de PKK-steun enorm groot. De top van de PKK ziet in een open militair conflict met het Turkse leger de enige manier om politieke gelijkheid te bereiken. Met de aanhoudende burgeroorlog in Syrië wordt het PKK-leger steeds machtiger. Tegenwoordig worden hun activiteiten erkend als terrorist in Turkije en de landen van de Europese Unie en vele andere staten.
In Rusland wordt deze partij niet als extremistisch of terroristisch beschouwd. Van de landen van de voormalige vakbond is de PKK alleen officieel verboden in Azerbeidzjan, Kazachstan en Moldavië.
10
Islamitische staat
Het kan vrij ongebruikelijk zijn om ISIS op de lijsten van Europese terroristische organisaties te zien, omdat ze zeker niet in Europa zijn gevestigd. Hun criminele activiteiten omvatten echter uitgestrekte gebieden, waaronder landen van het oude continent. Vandaag kunnen we met vertrouwen zeggen over de aanwezigheid in sommige Europese landen - leden van de islamitische staat die daar zijn uitgelekt met emigranten die op de vlucht waren voor oorlog en ontbering. Nogmaals, het heeft geen zin om ISIS 'idealen' te beschrijven, evenals de geschiedenis van hun ontwikkeling, omdat al hun activiteiten bekend zijn.
Telkens wanneer in Europa de afgelopen jaren een terroristische aanslag plaatsvindt, neemt ISIS de verantwoordelijkheid ervoor. Niet het feit dat ze echt de organisatoren zijn van alle aanslagen, maar verschillende operaties waren precies gepland door leden van deze terroristische organisatie. Je kunt dit beschouwen als een complottheorie, maar een aantal EU-staatslieden raadt aan om vluchtelingen nauwkeuriger te controleren, waaronder mogelijk islamitische staatsterroristen. Nalatigheid in deze kwestie kan leiden tot een heropleving van de activiteiten van een schijnbaar "gebroken" organisatie.
Tenslotte
En dit is een kaart van terroristische aanslagen, waarbij de gele stippen de aanslagen van terroristen in 1970-1999 aangeven en de rode in 2000-2017. En welke terroristische groeperingen zouden volgens u op deze lijst moeten staan? Deel uw mening in de opmerkingen bij dit artikel.
Auteur: Maxim Svistunov