Zeker, het was ons in de kindertijd door onze ouders allemaal verboden om een of andere plant te benaderen, omdat ze zeiden dat het giftig was. Moeder Aarde is een beetje vreemd: het gaf de mensheid voedsel en de mogelijkheid om te overleven, maar tegelijkertijd kan het wreed zijn. Veel plantensoorten trekken de aandacht met hun schoonheid, maar hun beschermende mechanismen zijn zo sterk dat ze de 'irriterende stoffen' van de plant, inclusief de mens, mogelijk doden.
We zijn gewend om slangen en spinnen te vrezen, maar naast prachtige planten en bloemen is het instinct voor zelfbehoud aanzienlijk afgestompt, hoewel zo'n luiheid tot tragische gevolgen kan leiden. Volgens statistieken raken jaarlijks ongeveer 100 duizend mensen gewond bij contact met gevaarlijke planten.
Wil je er niet bij zijn? Lees dan aandachtig ons nieuwe artikel over 10 planten die op een rotonde manier moeten worden omzeild.
1
Blauweregen
Deze plant staat ook bekend als blauweregen en komt uit Japan, delen van de Verenigde Staten en China. Tegenwoordig is blauweregen overal ter wereld te vinden. Qua uiterlijk lijkt deze boomachtige plant op een wijnstok met prachtige paarse bloemen. De stam kan behoorlijk dik zijn en de takken zien eruit als trossen druiven. Planthoogte bereikt 18 meter. Ondanks de mooie kleuren van de blauweregen bloemen, is het erg schadelijk. Het eten van een deel van de struik kan de volgende symptomen veroorzaken:
- Migraine,
- Koorts,
- Diarree,
- Malaise,
- Misselijkheid.
Hoewel al deze symptomen snel kunnen worden verlicht door een remedie tegen misselijkheid, kunt u het beste wegblijven van blauweregen.
2
Gebeddarm
Deze plant draait om boomstammen, behoort tot meerjarige peulvruchten en bereikt een maximale hoogte van 6 meter. De plant heeft trosvormige bloemen en peulvruchten, vergelijkbaar met erwten. Na rijping gaan de vruchten open, waardoor de zaden van rode kleur zichtbaar worden. De vruchten van de rozet zijn ongewoon giftig, het gif van één "erwt" is voldoende om een volwassene te doden. Zaden scheiden abrin af, een van de meest effectieve giftige stoffen die mensen kennen. De volgende vergiftigingsverschijnselen door gebedskiemzaadjes worden waargenomen:
- Koorts,
- Buikpijn,
- Hyper-prikkelbaarheid
- Diarree, koliek, braken, verhoogde speekselvloed.
Het is interessant dat, ondanks de giftigheid van de plant, de inwoners van India (het groeit daar) rozenkransen maakten van de zaden, vandaar de naam.
3
Oleander
Deze struik van het type phanerophytes (heerst in warme leefomstandigheden) kan tot 4 meter uitrekken. De oleanderbloemen zijn komvormig; ze worden voornamelijk verzameld in corymbose bloeiwijzen. De stengels van de plant hebben een roodbruine tint. De habitat van de struik bestaat voornamelijk uit droge gebieden, woestijnen, halfwoestijnen en steppen. Oleander is in overvloed te vinden in de bossen van de Middellandse Zee, waar het zich verspreidt in de bodems van gedroogde rivieren. Zaden, bloemen, bladeren, melkachtig sap, schors en zelfs oleanderwortels zijn gevaarlijk voor de gezondheid. Symptomen van vergiftiging van een van deze delen van de plant zijn als volgt:
- Verminderde of aritmie van de pols,
- Verandering in kleurperceptie,
- Slaperigheid en afbraak
- Buikpijn, braken.
Ondanks de giftigheid van de oleander, gebruiken mensen het als decoratieve kamerplant of kweken het op percelen en gebruiken het in landschapsontwerp. Als je gefascineerd was door de schoonheid van de struik, onthoud dan - je moet er heel voorzichtig mee omgaan!
Trouwens, je kunt meer te weten komen over de gevaarlijkste vergiften die de mensheid kent op onze site thebiggest.ru door op de link te klikken.
4
Taxus bes
Taxusbes (of beter gezegd, zijn variëteit) wordt beschouwd als een van de oudste bomen in Europa. De boom wordt gekenmerkt door langzame groei en de maximale hoogte is ongeveer 40 meter. De bladeren van taxus zijn donkergroen van kleur, met een smalle langwerpige vorm. Met uitzondering van schors zijn alle delen van taxusbes gevaarlijk voor de gezondheid. De toxiciteit is vooral uitgesproken wanneer het hout en de vruchten van de boom drogen. Als je het giftige deel van taxus eet, loop je het risico:
- Hartaanval
- Verminderde bloedsomloop
- Ademhalingsproblemen
- Aanvallen, spierkoliek, hartkloppingen.
Interessant is dat de onschadelijke taxusschors vroeger werd gebruikt om lijm te maken. Mensen vingen vaak vogels op deze lijm.
5
Tevetia Peruviaans
Het thuisland van deze prachtige groenblijvende plant zijn de tropische streken van Zuid-Amerika. In de Engelse versie wordt tevetia "geluksnoot" genoemd, het wordt tot 7 meter hoog en wordt gekenmerkt door het hele jaar door bloeien. Elk deel van de plant bevat hartglycosiden, gebruikt voor de behandeling van hartaandoeningen, maar schadelijk bij overdosering. De meest giftige zaden van Peruaanse Tevetia. Ze bevatten de maximale concentratie van gifstoffen, waarvan de inname beladen is met:
- Gevoelloosheid van de mond en het strottenhoofd,
- Diarree, braken en buikpijn
- Duizeligheid, verwijde pupillen,
- Aritmie van het hart, hartfalen.
De giftigheid van de Peruaanse tevetia weerhoudt de Israëlische gemeentelijke autoriteiten er niet van om een plant langs wegen te planten, waar het de bewoners een plezier doet met zijn felle kleuren en groene bladeren.
6
Monnikskap
Deze kruidachtige plant met donkerblauwe bloemen wordt ook wel worstelaar genoemd. Het onderscheidt zich door bladeren van een dunate-type, evenals hoge scheuten, en heerst in de bergachtige regio's van Europa, bijvoorbeeld in de Zwitserse Alpen. De plant voelt goed aan in een vochtige omgeving en groeit tussen hoge weiden. De gevaarlijkste gebieden van aconiet zijn wortels. De wortels van de soort Acconitum napellus zijn bijzonder giftig. Wanneer de wortel wordt gegeten, worden het maagdarmkanaal en het cardiovasculaire systeem aangetast en worden ook neurologische effecten waargenomen. Veel voorkomende tekenen en symptomen van aconietvergiftiging zijn onder meer:
- Spier zwakte
- Ventriculaire ectopie en sinustachycardie,
- Zwaar gevoel in de maag en borst,
- Braken en tintelingen in het gezicht.
Het is opmerkelijk dat de naam Aconitum al sinds de oudheid wordt gebruikt. Volgens de ene versie betekent dit oude Griekse woord "pijlen", een andere versie zegt dat Aconiet wordt vertaald als "rots". Er is een derde versie die ons terugbrengt naar de tijd van Heracles. Volgens de mythologie was Cerberus, uit het koninkrijk van de doden gehaald, zo woedend dat er speeksel uit de mond van het hoofd van het monster stroomde, dat het zaad voor de plant werd. Omdat alles in de buurt van de stad Akoni gebeurde, werd de naam ter ere van hem gegeven.
7
Wonderolie
Het is nog steeds niet mogelijk om het thuisland van ricinusolie aan te wijzen vanwege de brede verspreiding in tropische en subtropische gebieden. Volgens sommige veronderstellingen is het afkomstig uit Afrika, andere bronnen dringen aan op het Midden-Oosten. Planthoogte varieert van een meter tot tien. Grote bladeren hebben een duidelijke vorm met puntige uiteinden en een lengte van 10-75 cm Gele vruchten worden gekenmerkt door een ronde vorm met een soort film van gladde of stekelige structuur. Ricinusvruchten worden bonen genoemd, ze bevatten voldoende ricine om een persoon te schaden. Als ricine het lichaam binnendringt, volgen de volgende symptomen:
- Intestinale bloeding
- Gevaarlijke bloeding in de maag
- Bloeden zweren in de keel en mond.
Mensen leerden ricine uit ricinuszaad kwijt te raken en ze tot een medicijn te verwerken. Door de vrucht van de plant met hete stoom te verwerken, verlaat de giftige stof, waardoor castorolie kan worden gemaakt, zowel in de geneeskunde als in de industrie.
8
Cestrum
Cestrum kan groeien in de vorm van bomen of struiken, die de tropische en subtropische zones van Midden- en Zuid-Amerika 'bevolken'. Planthoogte kan 3 meter bereiken. Buisvormige bloemen kunnen rood, wit of groen zijn. Cestrum gooit ook bessen die solanine afscheiden tijdens de rijpingsperiode. Deze stof kan het slijmvlies van het spijsverteringskanaal beschadigen en het zenuwstelsel vernietigen. Om dit te doen, eet je gewoon de cestrum-bessen. Symptomen van vergiftiging zijn:
- Diarree, misselijkheid, migraine, braken,
- Verlies van oriëntatie, hallucinaties,
- Verhoogde prikkelbaarheid, angst,
- Rood gezicht.
De giftigheid van cestrum is geen obstakel geworden voor liefhebbers van kamerplanten. Het wordt verkocht in een hybride vorm en trekt niet alleen aan met zijn schoonheid, maar ook met zijn pretentieloze zorg.
9
Melia acedarah
Melia acedarah komt uit de tropische regio's van Azië en groeit ook in overvloed in Australië. De maximale hoogte van deze bosrijke plant is 18 m, hij heeft uitgestrekte bladverliezende takken die zich tot ver buiten de stam uitstrekken. Afgeronde vruchten met een licht gouden tint groeien tot 1,5 cm en blijven de hele winter op de takken. Zaden hebben in de regel een walgelijke zure smaak. Alle delen van de plant bevatten verschillende soorten alkaloïden. Melia acedarah heeft ook een onbekend toxine dat het maag-darmkanaal beschadigt wanneer een deel van de plant het lichaam binnendringt. De belangrijkste giftige stoffen zitten in de vrucht, maar de wortels, bloemen en schors van de plant zijn ook potentieel giftig. Wanneer de alkaloïde stoffen van de bosjes (een andere naam voor melia) de maag binnenkomen, veroorzaken ze:
- Diarree
- Maagklachten
- Overvloedig braken.
Afhankelijk van de mate van vergiftiging kan een persoon verwijde pupillen hebben en in sommige gevallen is er een spraakstoornis of volledig onvermogen om te spreken. Bladeren van melia acedara's worden in de landbouw gebruikt om ongedierte te vernietigen, omdat hun infusie insecticide eigenschappen heeft.
10
Hemlock gespot
Deze kruidachtige plant lijkt op peterselie en groeit van 0,6 tot 1,8 meter. Het groeit voornamelijk in gebieden met een vochtig klimaat; de hemlocksteel lijkt op zoete aardappel. De stengel van de plant is van buiten hol, er is een donkergrijze laag, in het onderste deel van de vlek is het roodachtig. Bladeren divergeren met "veren", bereiken een lengte van 60 cm samen met bladstelen Bloei en bladeren van de hemlockspots worden gemakkelijk verward met wortels of pastinaak. Bij het wrijven van een deel van de plant verspreidt het een "muis" -aroma. De toxiciteit van de hemlock wordt geassocieerd met de aanwezigheid van alkaloïden, waarvan vergiftiging tot de volgende symptomen zal leiden:
- Diarree, misselijkheid, braken, buikkrampen,
- Verhoogde speekselvloed,
- Angstaanvallen, verzwakking van de pols,
- Tremor, migraine, verwijde pupillen, malaise.
Eerder werd hun gevlekte hemlock geproduceerd door medicijnen, maar frequente gevallen van vergiftiging en de afwezigheid van een positief effect dwongen artsen om van deze praktijk af te zien.
Gevolgtrekking
De meeste giftige planten vermommen zich als hun eetbare 'broeders'. Van een afstand kan hemlock bijvoorbeeld op het oog peterselie of wortels lijken. Om geen slachtoffer te worden van vergiftiging, is het beter om de beschrijvingen van de gevaarlijkste planten te kennen en ook geen bloemen en fruit te plukken van wilde struiken en bomen, hoe mooi ze ook zijn.